OFE, IKE, IKZE czy Plan Regularnego Oszczędzania?

O tym, że o własną emeryturę musimy zadbać  sami a nie liczyć tylko na ZUS większości Polaków nie trzeba już raczej przekonywać.  Warto zatem zapoznac się z grubsza  funkcjonującymi już rozwiązaniami emerytanymi takimi jak OFE, IKE, IKZE czy prywatne plany emerytalne. Czy się różnią i jakie korzyści przynoszą?

System emerytalny w Polsce z założenia składa się z trzech filarów. Pierwszy , na który wpłacamy obowiązkową składkę,  to emerytura wypłacona przez ZUS, ewentualnie KRUS w przypadku rolników ; drugi, również obowiązkowy – to OFE czyli Otwarte Fundusze  Emerytalne. W przypadku OFE sami możemy wybrać fundusz , do którego ZUS przekazuje 00,0 naszej składki emerytalnej, a także uzbierane środki mogą być dziedziczone. Trzeci filar to prywatne konta i plany emerytalne. Co prawda jest  on dobrowolny ale pozostaje ważnym filarem systemu emerytalnego w Polsce.

IKE to Indywidualne Konta Emerytalne wprowadzone zostały ustawą już ponad 5 lat temu; natomiast IKZE czyli Indywidualne Konta Zabezpieczenia Emerytalnego to nowe rozwiązanie wprowadzone przez rząd nowelizacją tej ustawy. Zarówno IKE jak i IKZE można założyć od 16 roku życia podpisując umowę z jedną z wybranych instytucji, którą może być towarzystwo funduszy inwestycyjnych, towarzystwo ubezpieczeniowe, bank, dom maklerski. Może to być też Otwarty Fundusz Emerytalny, w którym jesteśmy już klientem w ramach II filaru.

Rzeczą charakterystyczną dla IKE jak również dla IKZE są korzyści podatkowe. Zaletę IKE jest zwolnienie z 19% podatku od zysków kapitałowych czyli tzw. podatku Belki. Możliwość taką uzyskujemy po ukończeniu 60 roku życia, pod warunkiem, ze wcześniej w minimum pięciu latach kalendarzowych dokonywane były jakiekolwiek wpłaty. Inaczej jest w przypadku IKZE, bo wpłaty dokonane w danym roku kalendarzowym będzie można przy okazji rocznego rozliczenia podatkowego odliczyć od podstawy opodatkowania. Ale w przypadku dokonania wypłaty nie ma mowy o zwolnieniu z podatku od zysków.

W obu rozwiązaniach ustawodawca wprowadził limity wpłat. W przypadku IKE limit nie może przekroczyć trzykrotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok. W 2012 roku jest to ponad 10.578 zł.  Wpłaty na IKZE nie będą mogły przekroczyć 4 proc. kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (30-krotność przeciętnego wynagrodzenia), która jest ustalana co roku, a w 2011 roku wynosi 100 770 zł. Zatem przy 4-proc. limicie maksymalna wpłata na IKZE nie mogłaby przekroczyć 4030,80 zł.

Prywatne plany oszczędnościowe typu unit-linked  to długoterminowa  inwestycja w fundusze inwestycyjne „opakowana” w polisę ubezpieczeniową na życie i dożycie.  Dzięki przyjętej konstrukcji produktu , ktora tak naprawdę nie odgrywa większej roli w tym produkcie poza

kwestią prawno-podatkową, inwestor może lokować swoje oszczędności w jednostki rożnych

funduszy inwestycyjnych. Pozwala to również  na przenoszenie inwestowanych środków z jednego funduszu do drugiego z pominięciem podatku  Belki.  Podatek od zysków portącany jest dopiero przy częściowej lub całkowitej wypłacie środków. W przypadku zainteresowania tą właśnie formą oszczędzania warto zwrocić przede wszystkim uwagę na koszty związane z wycofaniem środkow w dowolnym momencie przed terminem wygaśnięcia umowy ubezpieczeniowej. Jest to inwestycja  długoterminowa , okres gromadzenia środków wynosi  najczęściej 10 lat.  Jest to rozwiązanie dla osób zainteresowanym  wyższym zyskiem niż na lokacie bankowej, ale obarczonym mniejszym ryzykiem  niż inwestowanie bezpośrednio w fundusze. Konstrukcja polisy umożliwia bowiem dywersyfikację inwestycji  poprzez lokowanie oszczędności w jednostki rożnych funduszy inwestycyjnych, o rożnych strategiach inwestycyjnych, zarządzanych zarowno przez polskie jak i zagraniczne towarzystwa funduszy inwestycyjnych oraz zmieniac  alokacje w zależności od koniunktury bez ponoszenia kosztu podatku Belki .