Leasing operacyjny samochodów osobowych

Korzystniejszy pod względem podatkowym jest leasing operacyjny. W przypadku tej formy finansowania to firma leasingowa ujawnia przedmiot w swoich aktywach i to ona jest odpowiedzialna za dokonanie odpisów amortyzacyjnych. Wymiernymi korzyściami dla przedsiębiorcy są: możliwość wliczenia w koszty uzyskania przychodu całej opłaty wstępnej, rat leasingowych, a także opłat związanych z bieżącą eksploatacją przedmiotu leasingu. Warunkiem jest zawarcie umowy zgodnej z wytycznymi przewidzianymi w prawie podatkowym: umowa leasingu musi być zawarta na czas określony i trwać minimalnie 40% czasu amortyzacji środka trwałego. Od stycznia 2007 roku zmienił się w istotny sposób zakres samochodów, które przepisy ustaw o podatkach dochodowych uznają za samochody osobowe. Został on poszerzony. Obecnie samochód osobowy to każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą. Do grupy tej nie zalicza się jednak następujących pojazdów (nadal uznawane za samochody ciężarowe):

• mających jeden rząd siedzeń oddzielony od części do przewozu towarów ścianą lub trwałą przegrodą (pojazd wielozadaniowy, van),
• mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu towarów ścianą lub trwałą przegrodą i w których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków przekracza 50% długości pojazdu,
• mających otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków (pikap),
• mających kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
• pojazdów specjalnych w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o VAT.

Z  wykorzystaniem samochodów osobowych, a więc wszelkich innych pojazdów niż wymienione, o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, wiążą się niekorzystne konsekwencje polegające przede wszystkim na:

• braku możliwości zaliczenia pełnej kwoty odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów ubezpieczenia samochodu do kosztów uzyskania przychodów, jeśli wartość początkowa samochodu przekracza równowartość 20 000 euro,
• braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z używaniem przez podatnika samochodów osobowych niebędących jego własnością w pełnej wysokości – podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wyłącznie kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu do celów działalności prowadzonej przez podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu określonej w odrębnych przepisach.

W przypadku drugiego ze wskazanych ograniczeń nie ma ono zastosowania do samochodów używanych na podstawie umowy leasingu. Tym samym, w przeciwieństwie do innych sposobów korzystania z samochodów osobowych niebędących składnikiem majątku korzystającego, wyłącznie umowa leasingu pozwala na zaliczenie wszelkich wydatków związanych z wykorzystaniem takich samochodów (takich jak koszty paliwa, serwisu i same raty leasingowe) do kosztów uzyskania przychodu. W takim przypadku podatnik nie ma również obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Co więcej, przez wprowadzenie takiej definicji samochodów osobowych ustawodawca przyczynił się do dalszego przesunięcia zainteresowania potencjalnych klientów w kierunku leasingu operacyjnego.

Biorąc pod uwagę, że w przypadku leasingu operacyjnego finansujący dokonuje odpisów amortyzacyjnych, jeśli wartość początkowa samochodu przekracza 20 000 euro, finansujący nie będzie miał możliwości zaliczenia pełnej kwoty odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

Fakt ten może potencjalnie wpłynąć na cenę leasingu takiego samochodu dla korzystającego, to jest dodatkowy koszt podatkowy może zostać uwzględniony w wynagrodzeniu finansującego. Natomiast wszelkie opłaty wynikające z umowy leasingu będą stanowić już dla korzystającego koszt uzyskania przychodów niezależnie od wartości przedmiotowego samochodu. Tym samym ta część wartości samochodu, której nie był w stanie odliczyć finansujący, będzie podlegała odliczeniu jako koszt podatkowy po stronie korzystającego.